راضی شدن به وضعیت خوب، شما را از رسیدن به وضعیت عالی محروم میکند
کسانی که با کمال طلبی کمی آشنا هستند، اما آن را عمیقاً درک نکرده‌اند، بلافاصله در مقابل عبارت انتقاد راضی شدن به وضعیت خوب موضع می‌گیرند و می‌گویند: راضی نشدن به معنای کمال طلبی است.
البته می‌دانیم که تعریف و تعیین استانداردهای عالی اما قابل دستیابی با کمال طلبی تفاوت دارد.
سوالی که جیم کالینز به عنوان محور اصلی کتاب از خوب به عالی مطرح میکند، دقیقاً درباره‌ی استانداردهای عالی (به جای استانداردهای خوب) است.
او مثال می‌زند که اگر به مدرسه‌ی خوب راضی نشویم، می‌توانیم مدرسه‌های عالی داشته باشیم و اگر به شرکت خوب قانع نشویم، می‌توانیم به سمت یک شرکت عالی حرکت کنیم.
او در حدی راضی شدن به وضعیت خوب را نامطلوب می‌داند که از آن به عنوان یک بیماری نام می‌برد.
به همین علت، می‌کوشد با بررسی شرکت‌های خوب و مقایسه‌ی آن‌ها با شرکت‌های عالی، تفاوت‌های این دو دسته را کشف و آشکار کند.
آیا بحث خوب به عالی صرفاً مربوط به کسب و کارهاست؟
اگر کتاب از خوب به عالی را سرسری ورق بزنید و تیترها و مثال‌هایش را ببینید، احتمالاً به نتیجه می‌رسید که این کتاب، برای کسب و کارها و مدیران آن‌ها نوشته شده است.
اما در نخستین فصل کتاب، جیم کالینز تأکید میکند که: مسئله‌ی او، شرکت‌ها و کسب و کارها نیستند. بلکه راضی نشدن به خوب و حرکت به سمت وضعیت عالی است.
او شرکت‌ها را صرفاً به عنوان یک نمونه، انتخاب کرده است و معتقد است که چنین بحثی را در هر حوزه‌ی دیگری هم می‌توان مطرح کرد.
